Zeynep'in Seyir Defteri

Lanet olası İstanbul'a döndüğümden beri ayaklarımı uzatayım hadi uzatmayayım oturayıp iki keyif yapayım yazımı yazayım diye çırpınıp duruyorum ancak bugün fırsat bulabildim. Fırsat buldum demeyelim de yarattım diyelim. Valla çoğu arkadaşımın aksine ben İstanbul'un güzel taraflarını görüp "nasıl aşık olunmaz" bu şehre modunda gezemiyorum. Sabah 2, akşam 2 saat toplam 4 saat yol çekince, o yol da İstanbul'un eeeeen güzel muhitlerinden geçmeyince ve de tabii ki o yolu otobüslerde aktarma yapa yapa kat edince İstanbul'a gözlerimden kalpler çıkarak bakamıyorum. Otobüs, metrobüs hadiselerini hiç açmıyorum bile. Belki evim işime yakın olursa, trafik de neymiş ya diyebileceğim bir günüm olursa ve de 5'te çıkacağım bir işim olursa İstanbul'u tekrardan sevebilirim. Oh be iyi geldi biraz içimi döktüm.

Gelelim İzmir'e. İzmir'i Çeşme'den ibaret sanmayın. Millet Çeşme'ye akın etmekten İzmir'e hiç vakit ayırmaz. Varsa yoksa Çeşme. Hiç de sevmem Çeşme'yi. On beş yıldan fazla yaşadım İzmir'de hiç sevemedim. Ben BODRUMcuyum. Bırak beni oraya ne ara ne sor.

Üniversite için İzmir'den ayrılmak kesinlikle çok başarılı bir tercihti. Hayatım en güzel yılları sanırım üniversite yıllardı. Geriye dönsem kesinlikle farklı bir karar vermem. Ama İstanbul'da yaşamak çok doğru bir fikir değilmiş ya. Her İzmir'e gittiğimde aynı duygularla dönüyorum. Birkaç arkadaşım dışında ağzının payını alan gerisin geri İzmir'e döndü. Sıkılacağımı sanmıyorum o yüzden. Hali hazırda bir çevrem var en azından. Babam orada, temelli dönmeye karar versem annem de gelir benimle. Bir tek ablamı özlerim çooook. Yapılacak aktiviteler İstanbul'dakinden biraz daha farklı orada tabii, seçenek çok fazla değil. İstiklal'den uzak olacağımı düşünmek bile beni rahatsız ediyor. Leş tayfayım ben yapacak bir şey :) İzmir'de yaşayanlar da sıkıntıdan çatlayıp boş boş oturmuyorlar sonuçta. Bulunur elbet yapacak birşeyler. Çok mu özledim İstanbul'u atlar gelirim arkadaş. 

En çok da yazın sinir oluyorum İzmir'de yaşayanlara. Bodrum-Marmaris 3 saat, Çeşme 1 saat, Foça iki adım. İzmir'de olsam abartım yok her haftasonu Bodrum'a giderim. Alışığım zaten günde dört saat yol yapmaya en azından o kadar yol gidip Bodrum'a ulaşırım, altın topraklara :) Oldu da sıkıldım Bodrum'dan olmaz ya olacağı tuttu, şımardım falan Marmaris aynı uzaklıkta git oraya. Git Foça'ya kafa dinle, arkadaşlarınla Çeşme'ye uzan. 

Bir de İzmir'in boşluğuna kılım. 4 milyon nüfuslu şehir mi olur arkadaşım! Biz burada 16 milyon kişi yuvarlanıp gidiyoruz! Yollar nasıl boş nasıl boş Allah'ım. Araba kullanmak resmen keyifli bir şey İzmir'de buranın aksine. Arkadaşlarım utanmadan şöyle cümleler sarf ediyorlar : "Ya trafikte kaldım yarım saat sürdü eve ulaşmam." Efendim! Yol bir saat sürse ne yazar trafik yok ki.

İnsanların da yüzü hep gülüyor arkadaşım. Nedir bu mutluluk? Neden mutlusun ya mutsuz ol benim gibi. Ben İzmir'de yaşasam hiçbir şeyi ciddiye almam. Her gittiğimde öyle hissediyorum valla. Herhalde oradakiler de almıyorlar ondan mutlular. Ben de mutlu olabilme hakkımı kullanmak istiyorum!