Zeynep'in Seyir Defteri

Hep yaptığım şey güneşe kanmak. Güneş varsa dışarıda olmalıyım aksi takdirde hayatı kaçırıyormuş gibi hissediyorum. E tabii pazar günü güneşi görünce soluğu yine dışarıda aldım. Vazgeçilmez refakatçim annemi de peşimden sürüklemezsem olmazdı. :) Ancak ne kadar kalın giyinsek de dışarı çıkar çıkmaz bizi sarmalayan soğuğa teslim olduk. Pırıl pırıl çok güzeldi hava ama açık havada oturmak için deli olmak gerektiğine kanaat getirip Ataköy 1. Kısım'daki Çamlaraltı'na gittik. Burada çok vakit geçirmişliğim vardır. '99 depreminde kendimizi sokaklara attığımızda tek aklımıza gelen yer orasıydı. Dedem ve anneannem hayattaydı o zamanlar. Hep beraber sabaha kadar orada oturuyorduk. O zaman şimdi yanına inşaa edilen koca plaza yoktu onun yerine yeşil alan vardı. Depremden kaçan herkes soluğu bu parkta almış ve çimlere atmıştı kendini. Buranın yanında Görgülü varmış eskiden ben Emin Pastanesi olduğu zamanları hatırlıyorum. O da kapandı şimdi Venüs Pastanesi oldu. Hepsi çok güzel pastaneler bunlar kesinlikle kabul ediyorum. Ama onlar yerine buraya gitmeyi genellikle tercih ettim. Birkaç sene evvel bir güzel yenilediler burayı. Çok güzel camekan alan yaptılar, dışarıda oturma yerlerini güzelleştirdiler. Daha sık gitmeye başladık biz de. Anlatacak çok anı var aslında burasıyla ilgili ama yine uzadı gitti konu. Aslında paylaşmak istediğim aşağıdaki foroğraflardı. Sunum çok hoşuma gitti.

İçinde de bunlar çıktı :)